- Dit onderwerp is leeg.
-
Berichten
-
-
-
Inmiddels heb ik al wat mensen beloofd dat ik deze video op de site zou zetten dus bij deze…
Een geweldig verslag van een stukje vakwerk. En wat een prachtig resultaat!
Ik weet dat Dirk op het moment ook met iets dergelijks bezig is. Wie weet put hij hier wat inspiratie uit, mocht hij dat al nodig hebben…
KLIK HIER -
-
-
Tja.. gasoven..t zou handig zijn denk ik, net als een luchthamer, bandschuurmachine met verwisselbare wielen… maar helaas.. niet in mijn inventaris aanwezig.. Ik troost me maar met de gedachte dat de vikingen deze zaken ook niet hadden 😉
als het allemaal naar behoren verloopt zal ik wel een foto plaatsen van het eindresultaat.
Mooi filmpjeGroeten dirk
-
Owja, heb ook het filmpje nog even bekeken… Deze kende ik toch al een tijdje en behoort tot een van mijn absoluut favoriete filmpjes/tutorials die ik ooit gezien heb in het kader van zwaarden smeden!
Voor wat fouten in een zwaard aangaat heeft deze fransoos zijn zaakjes heel goed voor elkaar! Als je goed meekijkt is elke beweging zorgvuldig gepland, wordt elke stap gecheked en gedubbelchecked, temperatuur, vorm, aansluiting, schone wellvlakken enz.
Dit is een filmpje dat ik graag kijk als ik een dag heb waarop ik even niet meer zeker weet of het me ooit gaat lukken om in dit hoogst burocratische kloteland mijn smederij uit de grond te stampen…. Hoogst inspirerend!! :B:
-
zwaarden met een homogene kern met daarover heen een sterker stal geplakt kan je het best omscrijven met lameleren. Het is een veelgebruikte methode een soort damast dat makkelijker is te maken.
Ik probeer niet eens me smederij uit de grond te stampen ik geniet gewoon van dingen maken. De kennis erachter is ook ontzettend intressant.
-
@ anvil
Als je sterke zuren zoals zwavelzuur wil verdunnen moet je altijd eerst het water in een glazen bak o.i.d doen en daarna het zuur erbij voegen. Als je het andersom doet kan het lelijk misgaan zwavelzuur reageerd zo graag met water dat het uit de bak omhoog kan komen richting het water.
Dit klinkt misschien als een sterk verhaal maar ik heb de veiligheidsfilm gezien waar ze een vat met pure zwavelzuur aanlengen met water en het zuur komt zeker een meter hoog.
Nu hebben de meeste van ons geen vaten met zuur staan maar kleine beetjes zuur kunnen al veel schade doen zeker in ogen .
Dus wees wijs en investeer in een veiligheidsbril of nog beter een gelaatsmasker en een paar zuurbestendigerubberhandschoenen (die gele schoonmaakhandschoenen van je vrouw lossen echt op).
En de dampen van zuur zijn nog sterk genoeg om ijzer op te lossen dus je longen kunnen ze ook wel aan. Afzuigen en ventileren !!
En als je nu nog even beter voorbereid wil zijn zorg dan dat je de veiligheidskaarten van je chemicalien ook in huis hebt ( als je ze hier besteld levert Peer ze vast mee) en anders kan je ze hier: http://www.cdc.gov/niosh/ipcsndut/ndut0000.html
gratis downloaden mocht er dan iets gebeuren dan kan je de hulpverlener ze meteen in de hand drukken en weet hij wat er gedaan kan worden.
Zelf een steriele oogdouche met kalkwater bij de hand hebben is ook best slim, onlangs nog nodig gehad voor een collega die een combinatie van salpeterzuur en fluorwaterstof in zijn oog kreeg dankzij de oogdouche kwam hij eraf met een 1e graadsbrandwond op zijn oog.
Kortom veel plezier met smeden 😀 😀 -
-
-
-
prachtig zwaard, echt blijk van vakmanschap.
over de sterkte van damast: damast is langgeleden uitgevonden om de onzuiverheden uit het zelfgemaakte staal gelijkmatig over het blad van een zwaard te verdelen. toen betere ovens werden uitgevonden. ging men zwaarden maken van homogeen staal maken, niet omdat deze beter of sterker waren. maar omdat damast maken heel veel tijd kost. en dus homogenen zwaarden goedkoper waren.
tegenwoordig is door het goede moderne staal. damast niet meer nodig. en is dus alleen voor de sier.
dit wil niet zeggen dat damasten zwaarden minder sterk zijn, ze zijn alleen mooier 🙂
een heel ander verhaal zijn wapens. met een zachte rug, en een daaran vastgelaste(hardere) snijkant. -
Moi Dirk,
Prachtig zwaard, mooi rustig patroon, zijn de snijkanten van “gewoon” koolstofstaal ? het geheel lijkt me wel redelijk zwaar nog toe om daar een middag mee tegaan zwaaien maar je hebt natuurlijk een redelijke hamerzwaaiconditie 😀
Damast lijkt me tov de hedendaagse toch nog redelijk sterk toe net als denk multiplex hout sterk in alle richtingen ? maar heb daar generlei vergelijkings proeven toe zou wel zeer benieuwd zijn daarna ?grt GJ
-
-
-
-
-
Bedankt voor alle reacties! heel fijn om te lezen 🙂
voor het samenstellen van de kling heb ik eerst pakketjes gesmeed van reineisen (minimaal koolstofgehalte) en staal (1.2842) hiervan heb ik 16 pakketjes van 11 lagen geweld. voor de kern van het zwaard heb ik eerst twee pakketjes van 11 lagen aaneengeweld, en vervolgens twee van deze samengestelde pakketjes aaneengeweld. dit heb ik twee keer gedaan, daarmee kreeg ik twee grote pakketten die ik tot iets meer als de helft van de lengte van het zwaard uitgesmeed heb, vervolgens heb ik deze schoongeslepen en aaneengeweld om de kern van het zwaard te vormen.
Rond deze kern heb ik twee getordeerde staven geweld die ook bestaan uit twee keer twee samengewelde pakketjes van 11 lagen. in totaal dus 16 pakketjes van 11 lagen gebruikt voor het samenstellen van het patroon gewelde deel van het zwaard.
Vervolgens heb ik het geheel uitgesmeed tot ongeveer 75 cm. en er de snijkanten aan geweld. Het materiaal van de snijkanten kan ik helaas niet precies beschrijven. (ik ben eens bij een machine fabriek geweest om c45 staal te halen, bij het materiaal wat ik toen meegekregen heb zat ook het staal wat ik gebruikt heb voor de snijkanten, maar zonder speciticatie van de staalsoort, ik heb dit voor gebruik getest op hoe het te harden was, en of het te wellen was, dit was allebei goed mogelijk ( het uitproberen met de vijl resulteerde in een ijzervijlsel wat bestond uit de tanden van de vijl 😉 ) afgaande op deze eervaringen heb ik het toegepast. ik heb echter niet het uiterste uit het hardingsproces gehaald.. vanwege de deadline van het werkstuk was het splijten van het zwaard op de welvlakken geen optie, en een hard zwaard is minder flexibel en niet even scherp te slijpen als een wat minder gehard zwaard, de snijkant wordt wat korrelig bij hele harde staalsoorten.
Het is gesmeed in een kolenvuur en helaas ik heb nog geen beschikking over een luchthamer (en de veerhamer staat ook nog steeds in een brave half-gedemonteerde staat in de hoek van de werkplaats 😛 toch eens in orde maken dat ding) Het is wel een hele uitdaging om net zo vaak links als rechts op het samengestelde pakket van de kling te slaan, om de tekening niet teveel naar de ene of andere kant te drijven in het pakket. uiteindelijk zie je toch pas bij het etsen van het staal wat je precies gemaakt hebt.. en dat is pas dicht bij het eindstadium.
Het zal er ook wel wat aan gelegen hebben dat dit de eerste keer was dat ik een dergelijk werkstuk gemaakt heb, maar het heeft meer als 230 uur gekost het zwaard te maken, natuurlijk zitten daar wel wat “vallen en opstaan” dingen bij.
Het was keurig op tijd af, donderdagochtend… de opdrachtgever zou het donderdagmiddag komen halen 😉
wat betreft het zwaaien met het ding, het is ongelofelijk wat de pommel van het zwaard voor een effect geeft op hoe het te hanteren is. Dit geeft een gevoel van waardering voor de vakmensen die meer als duizend jaar geleden tot de vorm/verhouding van het zwaard kwamen. Waar het voor de bevestiging van de pommel nog een lomp topzwaar stuk staal was, geeft dit het tegenwicht om er een gebalanceerd geheel van te maken, wat stabiel aanvoelt in de hand. Werken aan een stuk als dit laat je een beetje de geschiedenis herbeleven.
Het was een flinke uitdaging, gelukkig met een resultaat wat ik durfde te laten zien 😉In ieder geval bedankt voor jullie reacties!
Groeten
Dirk
-
-
-
-
-
prachtig zwaard, echt blijk van vakmanschap.
over de sterkte van damast: damast is langgeleden uitgevonden om de onzuiverheden uit het zelfgemaakte staal gelijkmatig over het blad van een zwaard te verdelen. toen betere ovens werden uitgevonden. ging men zwaarden maken van homogeen staal maken, niet omdat deze beter of sterker waren. maar omdat damast maken heel veel tijd kost. en dus homogenen zwaarden goedkoper waren.
tegenwoordig is door het goede moderne staal. damast niet meer nodig. en is dus alleen voor de sier.
dit wil niet zeggen dat damasten zwaarden minder sterk zijn, ze zijn alleen mooier 🙂
een heel ander verhaal zijn wapens. met een zachte rug, en een daaran vastgelaste(hardere) snijkant.Ten eerste wil ik zeggen prachtig werk gewoon. Dit is een zwaard dat ik prachtig vind. beetje dubbel maar dat vedien je.
Maar om op me citaat door te gaan. Damast zoals dit kende we in het tijdsbestek waar deze zwaarden vandaan komen niet. De normanen gebruikte vroeger een smeedtechniek lameleren dat is dat je bijvoorbeeld een laagje hardstaal dan zacht en dan weer hard opelkaar last en dat dan uitsmeed. dat dubbelvouwen werd haast niet tot niet gedaan(althans ik heb geen bronnen kunnen vinden die anders beweren) Het is tijdrovender maar vooral belangrijk het was niet meer nodig na verloop van tijd. door beter ovens werd het staal zo goed dat het zonder al die moeite ook een goed zwaard werd. Het vergt veel meer kunnen om goed te lameleren en er kan veel meer fout gaan.
Sorry voor al me berichten vandaag maar ik doe zelf veel research naar zulke dingen en er zijn heel veel mythes in de wereld die voor waarheid worden aangezien.
kortom:Ik vind dit een pracht zwaard een koning waardig zou je bijna kunnen zeggen.
-
- Je moet ingelogd zijn om een reactie op dit onderwerp te kunnen geven.