Geschreven door: Teun de Man

Allereerst zal ik me even kort voorstellen, mijn naam is Teun, 31 jaar en ik kom uit de Achterhoek.

Na een commerciële studie en een aantal jaren als vertegenwoordiger vele uren in de auto te hebben gezeten of anders achter mijn laptop, werd het tijd voor wat nieuwe inspiratie. Er moest wat gebeuren in mijn hoofd voordat de boel helemaal vast zou roesten, dus ik ging op zoek naar een manier om wat creativiteit in kwijt te kunnen.

Na het besluit om een nieuwe bezigheid te zoeken duurde mijn zoektocht welgeteld 1 dag, alsof de duvel het wist, ik zag namelijk een filmpje op youtube. Een prachtig filmpje over Neeman Tools. Al na 1 minuut wist ik dat ik een nieuwe passie had gevonden, smeden! Het waarom is mij eigenlijk nog steeds een raadsel, maar op de een of andere manier is smeden enorm inspirerend, stoer en verfrissend. Vooral als je leven met name bestaat uit veel auto rijden, met klanten omgaan en de andere dagelijkse dingen die een meneertje modaal zoal doet. Dus op zoek naar een cursus smeden, het was me al snel duidelijk dat dit een echt ambacht was en je dit niet zo een, twee, drie kon gaan doen. Nu ik zo goed als klaar ben met de eerste cursus blijkt dat nog een behoorlijke understatement te zijn… want wat is smeden moeilijk! Op een positieve manier natuurlijk, want bovenal is het fascinerend om te zien hoe je met veel arbeid van een stuk staal alles kunt maken wat in je fantasie naar boven komt.

Opgegeven voor de cursus dus. In een mooie schuur werden we welkom geheten door Peer. Bij velen een bekend persoon zo te lezen op deze forums en voor mij werd snel duidelijk dat het een smid is met een enorme passie voor het ambacht. Leuk! Eerst zijn we aan de slag gegaan met het maken van verschillende bochtjes, puntjes vierkant en rond en nog meer van de basis dingen. Vervolgens hebben we een diamant punt gesmeed en ander sierbeslag, allemaal mooi om te zien en te doen. Het bleek zoals gezegd, toch echt moeilijker dan gedacht en ik denk dat je ook nooit uitgeleerd bent in dit vak. Dat maakt het misschien ook allemaal wel zo leuk, de mogelijkheden lijken eindeloos! Je kunt alles maken wat je wilt.

Tijdens een van de laatste lessen kregen we een “gastcollege” van Reinier, een man waar de passie van af droop en iemand waarvan ik dacht dat hij het vak, net als Peer, ook echt snapte! We gingen een haakse hoek maken, ik had bij het zien van het voorbeeld werkelijk geen idee hoe je dat voor elkaar moest krijgen, maar nadat Reinier klaar was met het voor doen, snapte ik dat ik nog een lange weg te gaan had voordat ik het vak in de smiezen zou hebben. Eind goed, al goed, ook deze hoek was gelukt (rapportcijfer 6, een voldoende volgens Reinier!) en ik ging weer met een voldaan gevoel (en een lamme arm en een hand vol blaren) naar huis. Mooi om te zien wat er toch allemaal mogelijk is met dit ambacht.

Peer had mij inmiddels veel verteld over wat je allemaal kon maken met het smeden van staal. Hij liet me een mes zien waar hij eerder al eens aan begonnen was. Mijn creativiteit sloeg weer op hol bij het zien van zijn mes, gemaakt van damast! Ik kan het niet anders verwoorden dan bruut, stoer en prachtig om dat te kunnen! Al die verschillende lagen met koolstof houdend staal, zo samengeperst met noeste arbeid met dat beeldschone lemmet als resultaat, een nieuwe uitdaging was geboren. Al blijft het voorlopig nog wel een uitdaging natuurlijk, want voordat we op dat niveau zijn ben ik al wel wat maandjes verder… Nu op zoek naar een eigen smidse!